"Inne młode byki, jego rówieśniki
skakały po łące, bodły się rogami,
brykały całą bandą,
ale nie Fernando."
"Fernando lubił spokój.
Lubił wąchać kwiatki:
stokrotki i bławatki."
"W ciche wieczory letnie
chadzał pod drzewo stuletnie
i w jego cieniu siadywał.
I wąchał polne kwiatki:
stokrotki i bławatki."
"A Fernando siedział w cieniu
i przyglądał się w milczeniu
małym chmurkom i kwiatuszkom,
przysłuchiwał ptaszkom, muszkom..."
"Powędrowało dobre byczysko,
przez pola, łąki, na swe pastwisko;
pod ulubionym usiadło drzewem,
chłodząc się lekkim wiatru powiewem.
I odtąd, chociaż może to plotka,
zawsze w tym miejscu można go spotkać,
jak sobie siedzi i wącha kwiatki,
maki, stokrotki, jaskry, bławatki,
słucha jak szumią lasy i niwy.
I jest podobno bardzo szczęśliwy."
[przełożyła oczywiście Irena Tuwim]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz