"Słowianie wyobrażali sobie, że w centrum świata jest potężne drzewo (np. dąb), którego korzenie sięgają świata podziemnego (umarłych), pień znajduje się w świecie ludzi, a korona drzewa znajduje się w krainie bogów. W korzeniach na złotym tronie siedzi Weles, a Perun przebywa wśród gałęzi drzewa. (...) W bajkach występują drzewa, w których korzeniach żyje ogromna żmija".
[Filip Kuklewski, "Czy wiesz że... ciekawostki o Słowianach", Słowiańszczyzna, Słowianie, języki słowiańskie, http://www.kns.us.edu.pl/artykuly/dawnislowianie/001.html]
(Dąb, okolice Niwnic, pow. Lwówek Śląski, maj 2010)
Brawo Marcin. Przemierzaj cyklicznie (może tak co kilka lat inne urokliwe siedlisko w innym regionie kraju:) Polskę i opisuj jej piękno. Znakomicie Ci to wychodzi. Dużo niebanalnej faktografii i nietuzinkowej wrażliwości. Uścisk dłoni. Bariel.
OdpowiedzUsuń