SGTS:
W 1786 r. w Lwówku było 286 domów prywatnych w obrębie miasta oraz 88 na przedmieściach (...). Były budynki publiczne: 5 kościołów (kat. i ewang.), komandoria joannitów, pastorówka, szkoły (kat. i ewang.), szpital (od 1322 r.), ratusz, koszary królewskie oraz waga miejska, browar i słodownia.
Wśród mieszkańców większość stanowili rzemieślnicy, wśród nich: 100 płócienników, 32 szewców, 18 rzeźników, 16 krawców, 15 piekarzy, po 13 kuśnierzy i tkaczy, po 12 rymarzy i kowali, 9 stolarzy, 8 kapeluszników, po 7 bednarzy, postrzygaczy i siodlarzy, po 6 stelmachów i powroźników, po 5 nożowników, młynarzy i pończoszników, po 4 gorzelników, rękawiczników, kowali miedzi, gwoździarzy, ślusarzy, mydlarzy i białoskórników, po 3 balwierzy, kołodziejów, farbiarzy, wytwórców pasów napędowych, guzikarzy, murarzy, perukarzy, ceglarzy i warzelników cukru, po 2 introligatorów, szklarzy, pozłotników, grzebieniarzy, pasamoników, garbarzy skór czerw., siatkarzy, szlifierzy, garncarzy i cieśli, i po 1 aptekarzu, łaziebniku, bielarzu, piwowarze, wytwórcy cyrkli mierniczych, kurdybaniku, tkaczu adamaszku, destylatorze, wytwórcy instrumentów muzycznych, koszykarzu, krochmalniku, fajczarzu, drukarzu na materiałach, iglarzu, piernikarzu, kominiarzu, kamieniarzu, cerowniku, foluszniku, wytwórcy wosku i cynowniku.[Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, t. 2 A-Ł, Wrocław 2003, s. 454]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz